How are you?

De gebruikelijke woorden waarmee je hier wordt begroet en waar we inmiddels zo aan gewend zijn geraakt dat we automatisch antwoorden; ‘good and you?’ zonder een antwoord daarop terug te verwachten.. En het gaat ook nog steeds goed hier! Na wederom een eindeloze radiostilte van onze kant hier maar weer eens een update J

Na onze fantastische reis door Indonesië, was het weer even acclimatiseren naar de Westportse winter.. Dat ging echter snel en voordat we het wisten zaten we alweer midden in het leven hier. We voelen ons bijna locals inmiddels. We kennen de meeste mensen in het dorp en weten van de meesten welke huisdieren ze hebben en hoe deze heten of op welke farm de mensen werken. We hebben beide weer dan ook weer fanatiek meegedraaid in het Westportse sportleven. Eric heeft waarschijnlijk zijn laatste rugby seizoen ooit gespeeld en hetzelfde geldt voor hockey voor Belinda. Voor beide liep het voorspoedig met wederom selecties voor de Buller-teams. Eric had het echter te druk met werk en zijn kalfjes om hierin mee te spelen. Verder hebben we de sportschool gesponsord door naar hun jaarlijkse gemaskerde bal te gaan met enkele collega’s. Belinda organiseert nog steeds wijnavonden met haar wijnclubje en heeft zichzelf laten overhalen om binnenkort met Nicky (vriendin en vetnurse) een modeshow te lopen om geld in te zamelen voor de school hier.. Dat zal waarschijnlijk ook gepaard gaan met enkele wijntjes om genoeg moed te hebben voor de catwalk.

Eric is inmiddels aan ronde 2 van de kalfjes begonnen waarvan de eersten afgelopen week alweer voor het eerst kennis hebben gemaakt met een weiland en daarnaast met de West Coast lente. De lente is volgens traditie begonnen met bakken regen. Daarnaast moet Eric ook nog steeds dagelijks voor zijn stiertjes zorgen (de kalfjes van vorig jaar). Gelukkig zijn deze wel al allemaal bij voorbaat verkocht en zal hij in Oktober afscheid van ze moeten nemen. Het zijn een stel redelijk goed gedragende jongeheren die zich gemakkelijk via de openbare (snel-) wegen naar hun nieuwe weides hebben laten verplaatsen. Hier kwam over het algemeen wat hulp van vrienden met grote auto’s en mobiele zwaailichten, Hayden`s nuttige honden (Charlie heeft grote ambities, maar weinig talent hebben we ondervonden) en een met haar armen zwaaiende Belinda bij kijken. Eric was over het algemeen de leader die voor de groep stiertjes uit-jogde en die ze graag volgden op weg naar nieuw voer.

Helaas moet er ook hard en veel gewerkt worden. We hebben nog steeds een tekort aan personeel en tijdens het ‘calving-season’ is ook onze baas Philippa zeer weinig op de praktijk. Eric heeft al meerdere malen in Murchison moeten werken, net zoals Emma, en we moeten daardoor regelmatig 1 extra avond per week dienst doen. Dat komt sommige weken neer op 1 avond per week vrij. Ook wilden er wat collega’s weekendjes weg waardoor we in 5 weken maar 1 weekend vrij hadden. Dit weekend hebben we wel gelijk goed besteed met onze vrienden Fokko en Marieke. Met hen zijn we 2 nachtjes in het vakantiehuisje van hun baas geweest. Dit was een heerlijk relaxed weekend vol bordspelletjes. Fokko en Marieke verhuizen komende week terug naar Nederland, we gaan ze zeker missen hier! Daarnaast zijn we in Juli, voor alle werkdrukte, nog een lang weekend wezen snowboarden in Wanaka. Hier hadden we een huisje gehuurd met nog 4 Nederlanders (vnm dierenartsen) die in Gore en Winton wonen. Dit bleek ook een gezellig weekend waarbij het snowboarden voor Belinda met wat ups en downs verliep..

Het calving-season is hier dus alweer een tijdje bezig. Het is rustiger dan vorig jaar vanwege wat veranderingen in de wetgeving waardoor boeren het nu iets anders doen en waarschijnlijk ook vanwege de slechte melkprijzen waardoor boeren het een stuk moeilijker hebben. Toch heeft Eric al aardig wat kalveren verlost en de nodige prolaberende uterussen terug geduwd. Helaas is het merendeel van de kalveren al dood en moet dus in stukken gezaagd worden. Daar is Eric hier wel behoorlijk bekwaam in geworden en boeren sturen dan ook graag foto`s door naar onze werkmail met foto’s van ‘knappe’ verlossingen.

Ook voor Belinda is het op het werk hollen of stilstaan. Extreem rustige dagen worden afgewisseld door behoorlijk heftige weken vol lastige patiënten en spannende operaties. Zo heeft ze afgelopen week 1,5 hr gras uit een maag van een teckel lopen scheppen. Deze had eerst een schoenveter gegeten die waarschijnlijk zijn maag irriteerde en hoopte dat eindeloze hoeveelheden gras met zijn probleem zouden helpen.. Het hondje is afgelopen zaterdag vrolijk naar huis gegaan. Hopen dat hij het goed blijft doen natuurlijk!

Met de kipjes in de tuin gaat het ook goed, die zijn gelukkig weer begonnen met eitjes leggen. Onze kat Smurphy kan steeds beter met Charlie overweg en Charlie, ach die is nog steeds dezelfde energieke blije sukkel.

Komende 8 maanden proberen we nog even goed van ons Nieuw Zeelandse leven te genieten. Rond Kerst wacht er waarschijnlijk nog een reisje naar Amerika om daar Belinda`s ouders en broer op te zoeken. We mogen dus niet klagen, dat doen we wel weer als we terug zijn in Nederland ;-)

See ya!